“During the Morning Rounds” - 2

“During the Morning Rounds” / “पाष्टे टेहलणे करताना” is a series of 11 writings from RR.

My Dakshini Marathi translation / transcribed version is given alongside.

Post - 2

Original post in English by Rajaram Ramachandran 11-07-2016

Translated into DM

In the sixties, in the monthly magazine "Reader's Digest or Readers' Digest" (the name of the magazine should have been "Readers Don't Digest", as not many would go through the magazine fully even though they would be regularly subscribing to the magazine in response to tempting subscription offers) an article used to be published titled 'The most unforgettable character I have ever met'. rr never had any digestive problem and hence he used to study the magazine thoroughly. Every such article would portray the personality of a man or lady the writer might've come across with peculiar character. The article used to be quite popular among the odd readers, rr being no exception. rr, during his seven decades odd stay on this planet, has met several such people and each one of them leaving an indelible mark, deserve an article in the aforesaid magazine. rr tried his luck but articles were not acceptable for publication as the English was not upto the magazine's standard but only skits and page end items were accepted and published. Ok, why refer to it now? rr usually does not go out for morning or evening walks for the sake of walking. In the recent past, he stirs out for morning walks for just fifteen, twenty minutes. On one such morning he came across a person, equally aged if not a couple of years younger. While walking he would suddenly stop when a conservancy worker would be sweeping the roads with a high handled broom. Our friend would cross the road and go near the person, pull out a ten rupee note, call the person, 'Indhaamma/Indhaappa, tea kudichchukko', hand over the note and walk along. This he would do at two three places on his way. One day he spotted some labourers squatting waiting to go for the day's work. He just stood watching them for two three minutes and then beckoned at one from the group who came near the walker. 'Eththanai per irukkeenga?' 'Aaru perunga, aambalaiyum, pombalaiyum, velaikkup poganungo, mesthri innum varalai' was the reply. Our friend pulled out a fifty rupee note and a ten rupee note and handed over to the man saying, 'tea kudichchukkonga' and walked along. After watching him over four five days, one day I went near him and appreciated his efforts even though he stays far away from the area. He told me, 'Sir, I am not affluent, as you may imagine. But I used to take coffee outside every day, at one place twelve rupees, another place fifteen rupees, elsewhere sixteen rupees and in Saravana Bhavan thirty rupees per cup plus five rupees as tips to the bearer. Having run into acidity problem I have been advised by the doctor to stop drinking coffee. I have not taken coffee for the past five months. Every day I used to spend around a hundred rupees on coffee. Now I spend around fifty sixty rupees to such labourers who toil at their work place. Call me an eccentric, no problem' and walked along. Can you beat it? He is one of the unforgettable characters rr have ever met.

एकोणीशें-साठवां दशकाच (during 1960s) रीडर्स-डैजस्ट मासिकांत॑ "मझ॑ परिचयांत॑ कद्दीन विसराला होईनात॑ व्यक्ती" हे नावाच लेखधारा (serial articles) प्रकाशन करत होत॑. (त्यंच सबस्क्रिपशन कागदांत॑ आशा दाखिवून लिव्हलते वाचून भरूनदन॑ महिनामहिने यथाक्रम ते घेत होत॑ तरीन पोणावांटादन॑ ते पूरा वाचनात॑ म्हणून तज नाव "रीडेर्स डोन्ड डैजस्ट" म्हणून असामत॑ होत॑). आरआरला जीर्णशक्ती उणे काहीं नाही म्हणून ते मासिका पूरा वाचत होता. लेखकांच परिचयांत आलत॑ कित्येक व्यक्तींच विशेष स्वभावाच विषयीन वाचाल मिळत होत॑ त्यांत॑.कित्येकयांस॑ ते वचाला कौतुक वाटत॑ होत॑. आरआर पणीन त्यांत एकले. हे भूलोकांत॑ सुमार सत्तर वर्ष काळकांडणेच मध्ये आरआर तसलते अनेक लोकांस पाह्यलाहे. एकएलेहीं विसराला होईनात॑ खूण आरआरच॑ मनांत॑ सोडलाहेत॑. त्यंच विषयीन ते मासिकांत॑ लिव्हाला योग्यताविणीनीं होते. प्रकाशन करतात म्हणजे करूनदेत॑ म्हणून लिव्हून पाठिवाच प्रयत्नपणीन करला आरआर. पण ते मासिकाच योग्यताजोक्त॑ आरआरच॑ इंग्लीष बरोर नोहोत॑ म्हणून सार्थक झाल नाही ; ल्हान ल्हान हास्यलेख अणी पानाच शेवटी मुद्रण कराच एक दोन वाक्याच म्हण, असलते विना. बर॑, हे अग्गीन कां सांगतो अत्ता ? चालामकी, ते करतां चलतों म्हणून पाष्टेकी संध्याकाळीकी आरआर टेहलाल जाणे नाही. अलीकडे नुस्त पंध्रा अथवा वीस निमिषाला पाष्टेच वेळ तो बाह्येर निघून जाईल॑. एक दिवस पाष्टे तजेच वयेच एकलेला आरआर पाह्यला. म्हणजे, एक दोन वर्ष उणे वयेच. लांब काठींत॑ बांधलते केरसोणी वाटे बीद झाडत होतते एक मनुषाला पाहणेच तेनी ओठाकले. नंतर, बीद वलांडून झाडूवालाच बाजू जाऊन "इन्दा पा, टी कुडिचुक्को" म्हणून सांगून जेबांतून दहा रुपेच नोट काढून तला देले. चालाच वाटेंत॑ दोन तीन ठिकाणी अस॑ केले. एक दिवस एक ठिकाणी कित्येक कामवाले ते दिवसाच कामाकरतां पाल्खीमांडी घालून राखून बसलसाच पाह्यले. दोन तीन निमिष तसेच त्यांस पाह्त ओठाकले. नंतर॑ त्यांतून एकलाला हात दाखिवून बलावले. तो त्यंच बाजू आला-की-नाही, "एत्तनै पेर इरुक्कींगे ?" म्हणून विचारले. "आरु पेरुंगे. आंबळेयूम पोंबळेयूम. वेलैक्कु पोगणूंग॑. मेस्त्री इन्नूम वरल्लै" म्हणून म्हणटला. अमच॑ मित्र जेबांतून एक पन्नास रुपे नोट अणी एक दहा रुपे नोट बाह्येर काढून "टी कुडिच्चुकोंगो" म्हणून सांगून देऊनटाकून टेहलणे पुन्हा आरंभ केले. पांच दिवस त्यांस पाह्यलांपिरी आरआर त्यंचकडे जाऊन "दुसरेंस अस॑ सहाय कराच एक थोर मनाच स्वभाव म्हणून सांगाम॑, तेहीं तुमच॑ घर उदंड दूर असून पणीन", म्हणून सांगिटला. तेनी उत्तर देले, "सर, तुम्ही म्हणींगास्क॑ मी पैसावंत नोहो. दिवसोडी बाह्यरेच॑ कॉफी पीयाच दंडक होत॑ मला. एक ठामी (ठांवी) बारा रुपे, अण्खीएक ठिकाणी पंध्रा रुपे, वेगळ॑कडे सोळा रुपे अणी सरवण-भवनांत॑, आणून देणाराला द्याच पांच रुपे बक्षीस सोडून, एक कप्पाला तीस रुपे. पोटांत पित्त आलांपिरी कॉफी पीयाच दंडक सोडूनटाका म्हणून डॉक्टर सांगिटले. तद्दि पसून हे पांच महिने पतोरी (पर्यंतीन) कॉफी पीलोंच नाही. दिवसास्क॑ शंभर रुपे कॉफीला म्हणून खर्च करत होतों. अत्ता पन्नास, साठ रुपे काम करून कष्टी भोगणारांस॑ देतों, एवढेच॑. विचित्र-प्राणी म्हणींगाका, परवा नाही". अस॑ सांगूनटाकून गेले. काय म्हणतांत॑ ? आरआराच परिचयांत आलते विसराला होईनाच होईनाते व्यक्तींत॑ हेनी एकले.